Şehit düşen bir askerin babasının yazdığı şiir

BENİM BİRİCİK YİĞİDİM VE ŞEHİDİM
Akşam olunca evimize çekiliyor perde
Uykularım kaçıyor bu uzun gecelerde
Kalbim dayanmıyor düştüm çaresiz derde
Bayramda herkes geldi, hani benim oğlum nerede
Benim biricik yiğidim ve şehidim
Evimizin köşesinde hep seni ararım
Eller güler oynarken ben hep kan ağlarım
Şu fani dünyada sana hep ben yanarım
Her gün bahçemdeki güller gibi sararıp solarım
Benim biricik yiğidim ve şehidim
Karlı dağlardan sular şırıl şırıl akarken
Kareli gömleğimin yakasına resmini takarken
Sarılmış kefeninde mis gibi kokarken
Musalla taşında tabutuna üzgün üzgün bakarken
Benim biricik yiğidim ve şehidim
Top arabasında giderken hep sana baktım
Yenilmez duygu ve acılarımı içime attım
Feleğin attığı sillenin acısını sende tattım
Yazmış olduğum şiirlerde hep seni anlattım
MEHMET YILMAZ