Devren Satılık Katil

''suskun sevgili
ses ver..
aşk yelersin...''


bir dağın eteğine son kez adını bağırarak bıraktım
sesimi ve seni....
bana bile yankısı kaldı..
isteme-m bir daha...


aşk ömrün kalesiymiş sevgili
ama aşktan sığınak olmaz...


susmayı yakıştırdım kendime,
ve sessizliği yapıştırdım genzime.
bütün kelimelerim birer mermi
ben vurmaktan yoruldum
siz ölmekten bıkmadınız..
...
mermilerimi bile korurken vicdanımdan,
bir sabah,
bir mermi deldi vicdanımı..
ve anladım,
kan sadece yere dökülünce değil,
içimde de aynı kırmızı..
...
ey insanlar..
zavallı ölümlüler...
öldürdüm bir sabah hepinizi..
vicdanımın yanına gömdüm..
kanamaz bu yara..
içime damlar her saat..
ben bir katilim,
tutuklayın kanıtınız varsa..
vicdanım iz bırakmaz arkamdan..
hepinizi öldürdüm..
vicdanım arkamda..
...
ben bir kiralık katilim,
duygularımı da vurdum....
peşin aldım kiramı gerçeklerden..
...
bir insanın kaç hayatı vardır..
aşk bir,
terkedilmek iki..
ölmek üç..
ölememek en büyük hayat..
ve sadece yaşadıkları değil..
yaşamadıkları da ayrı bir hayatmış..
hepsini tattım..
ama sizin gibi ağlamadım..
ne mutlulukta, ne acıda..
bir gök kuşağı gibi yaşadım
ve kızılı ekledim gözkuşağıma..
...
zamansız ve nedensiz gidişlerinize ağlamadım
siz gittikçe ben çocukluğumu özledim sadece,
sizi değil..
bu da benim ne-densizliğim..
...
ölüme inandınız diye
ben size hiç inanmadım..
korkaktınız,
kendinizden bile kaçaktınız..
ve ne acı ki bunu inkar bile edemediniz..
iyi bir yalancı bile olamadınız..
sözleri baskasına ait
bir sarkıyı aşk sandınız..
ve kandıramadınız beni,
sizin olmayan sarkılarla..


utanmadınız baska bir askın altına karbon olmaya..


ben sizi öldürmeyi seçtim..
karbon olmak terhicihinizdi bildim..
kendime ihaneti etmektense
alın dostluğunuzu
vurun aşkınıza..


zamana bıraktım her seyi..
bütün kapılarım kitli..
''evdeyim'' ama ''gelmeyin''


sattım hepinizi,
telesekretere bırakılmış bir yalana...



her sabah yalnızlığa uyanıyorum şimdi..
bir sabah çayının altına yaktım hepinizi..
yalanım yok,
aynadakı doğal çirkinliğim
baskın çıktı tüm maskelerinize..
bu da benim kararım,
saygı duyamayacak kadar bile var değilsiniz artık..



sizi zamanla aldatıyorum artık..
sevgi o kadar kirliki,
ona sevgilim diyemiyorum..
olsun!
bin sevgi eder güvenişim..


sildim resimlerinizi..
duvarımda (yüzü) asılmış bir sözdür zaman..
''üşüyorum
üstümü ört ey zaman..
sakla beni..
kimseler görmesin titrediğimi..''
sana sığındım ey dipsiz zaman...
sen kal,
sen gitme..
sana yalvarıyorum bir tek..
istersen ağlarım bile..
sen göz yaşımı saklarsın.. ben kendimi..
gitme..
kal benımle..
kendi yazdığım sarkılar söylerim sana..
...
ağla şimdi sevgili..
''esmer evrenin'' saldı seni de zamana..
ama dur sen..
ağlama..
yağmur yağıyor..
bu yara yeter bana...
...
günlerdir yağmur yağıyor..
dondu dünyam..
bir tek zaman akıyor..
sanki gökyüzü
garez yağdırıyor yeryüzüne..
bu ne kin?
yoksa tanrımıdır (halimize) ağlayan..
...
gelmeyin artık..
mermim de kalmadı..
yerine kullandığım kelimelerim de..
bak bitiyor şiir..
bitiyor düşlerim..
bitiyor kelime(rmi) lerim..
cebimde yoksulluk..
...
gelmeyin,
sahit istemıyorum intiharıma...
...
gülümserken öldüğümü gören,
bir kez daha ölecektir..
gelmeyin cesaretiniz yoksa..
...
bir kiralık katilin namluyu kendine çevirdiği yerdeyim..
devren satılığım..


mutluluğumu takasa koydum..
ve sattım kendimi gerçekler karsılığında huzura..


ben kiralık katilim..
biliyorum
öfkem kiralık.....